czwartek, 10 kwietnia 2014

Stieg Larsson - Zamek z piasku, który runął

 
 



****
Tłumaczenie: Alicja Rosenau
Tytuł oryginału: Luftslottet som sprängdes
Cykl: Millennium (tom 3)
Wydawnictwo: Czarna Owca
****






 



Jak opisać tak świetną historię, jaką stworzył Stieg Larsson?
Hmm…Dokładnie? To po co czytać.  Pobieżnie? Czy to was zachęci do przeczytania?
Jak pisałam przy części I, to dla głównej bohaterki tej trylogii, dla Lisbeth Salander, przeczytałam całą serię. „Zamek z piasku, który runął” czytałam najdłużej. Nie, nie dlatego, że nudny, tylko moje przeciążone oczy powiedziały STOP.
 
Po przeczytaniu całości, zastanowiłam się kim właściwie była Lisbeth? Czy faktycznie osobą chorą psychicznie, z problemami?
Czy wystraszoną jeszcze młodą kobietą, która bała się wejść w dorosłe życie?
A może wciąż jeszcze wystraszonym dzieckiem, któremu rodzice nie zapewnili stabilizacji, poczucia bezpieczeństwa, miłości?

Tak szczerze powiedziawszy Lisbeth mogła mieć jakieś problemy psychiczne, ale kto ich by nie miał, gdyby w wieku 12/13 lat, przez prawie rok był więźniem w łóżku, i to nie swoim łóżku, tylko w psychiatryku. Przymocowana pasami do łóżka, podtruwana psychotropami. Jej jedyna obroną, sprzeciwem była całkowita ignorancja lekarzy. A potem taka sama ignorancja do opieki społecznej, policji, sądów, itd.

Część I: Intermezzo na korytarzu (08-12 kwietnia)
Część II: Hacker Republic (01-22 maja)
Część III: Disc Crash (27 maj – 06 czerwiec)
Część IV: Rebooting System (01 lipiec – 07 październik)

Szpital Sahlgrenska w Göteborgu – to tu trafia ranna Lisbeth i Zalachenko. Salander długo dochodzi do zdrowia. Na szczęścia kula, która trafiła ją w głowę, nie wyrządziła większych szkód. Opiekuje się nią dr Helena Endrin oraz przesympatyczny lekarz dr Anders Jonasson. 
Dzięki Mikaelowi dziewczyna ma małego palmtopa oraz dostęp do internetu. Pisze historię swojego życia, aby w odpowiednim momencie móc się bronić, przed działaniami służb specjalnych.

Zalachenko staje się niebezpieczny i niewygodny dla Säpo. Jego zabójstwa podejmuje się 78-letni Evert Gullberg, chory na raka, stary wyga ze służb specjalnych. Niestety udano próba zabójstwa kończy się nieudana próbą samobójstwa Everta. Umiera dopiero po trzech miesiącach na raka.

Erica Berger rozpoczyna nową pracę w SMP. Okazuje się już na początku nowej pracy, że ktoś jej nie lubi, do tego stopnia, że próbuje ją zastraszyć, zniszczyć. Erica nazywa tę osobę „Zatrute Pióro’. Okazuje się, że jest nim jej kolega z lat szkolnych, obecnie sekretarz redakcji Peter Fredricnos

Od razu też trafia na aferę w firmie, gdzie kluczową rolę odgrywa członek Zarządu SMP. Aferę odkrywa Mikael Blomkvist. Chodzi o firmy, które zatrudniają do pracy dzieci. Berger po jakimś czasie rezygnuje z pracy w SMP i wraca do „Millennium”.

Mikael wraz z całym zespołem „Millennium” przygotowuje się do procesu Lisbeth Salander. W tym samym czasie ma się ukazać książka nieżyjącego Daga Swansona, artykuł w gazecie oraz wywiad, jaki Mikael udzielił TV.

Sekcja śledzi poczynania Mikaela, nie zdając sobie sprawy, że Blokvist 
i cała reszta wiedzą o nich.

Na procesie Salander dochodzi do zatrzymania członków Sekcji, która zostaje zdemaskowana i rozbita.

A jak miłosne perypetie Mikaela, spytacie? Ha ha, no tu znów coś nowego, bo chłopak chyba się zakochał i na pewno z wzajemnością w inspektor Monice Figueroli. Wciąż zależy mu jednak na przyjaźni z Ericą i Lisbeth.

Cytaty z części III:

  • To tak wygląda: Rodzimy się. Żyjemy. Starzejemy się. Umieramy. Zrobił swoje. Jedyne co mu pozostało to rozkład.
  • Kiedy przychodzi pora, to przychodzi pora.
  • Przepraszam, ale zgubiłam swojego męża. 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

dziękuję za komentarz