Stieg Larsson - Dziewczyna, która igrała z ogniem

****
Tłumaczenie: Paulina Rosińska
Tytuł oryginału: Flickan som lekte med elden Cykl: Millennium (tom 2)
Wydawnictwo: Czarna Owca
****



































Część I: Równania nieregularne (16-20 grudnia) Lisbeth Salander podróżuje po świecie, zatrzymując się w różnych zakątkach. Jedynie podróż do Włoch miała swój cel. To tam, w klinice pod Genuą, u najlepszego specjalisty z chirurgii plastycznej, powiększa sobie piersi oraz usuwa jeden z dziewięciu tatuaży. Usuwa 2 cm osę z prawej strony szyi, gdyż uważa, że to zbyt specyficzny tatuaż, po którym można ją łatwo rozpoznać

Salander jest bardzo bogata, a to dzięki swojemu sprytowi i umiejętnością hakerskim. Po prostu skorzystała z pieniędzy ulokowanych w bankach przez Wennerströma.

W swych podróżach dociera do Grenady. Tu nawiązuje mały romansik z 17-letnim Georg Blanda. Tu też przeżywa atak huraganu Matylda.

http://www.telegraph.co.uk/travel/

Mikael Blomkvist wciąż próbuje skontaktować się z Salander, niestety nadaremnie. Dziewczyna nie chce go znać.

Nils Erik Bjürman nie może dojść do siebie, po ty, co zrobiła mu Lisbeth Salander. Planuje zemstę i żyje nadzieją, że uda mu się zabić dziewczynę. Teraz zaczyna grzebać w jej życiorysie, aby dowiedzieć się, co się stało, gdy miała 12/13 lat.

My podejrzewamy, że była wtedy przetrzymywana, więziona, unieruchomiona. Ale gdzie? Przez kogo? Dlaczego?

„Leżała przypięta pasami do wąskiej pryczy z hartowanej stali. Rzemienie miała zaciągnięte na klatce piersiowej. Leżała na plecach. Ręce ułożone po bokach, unieruchomione na brzegach łóżka.”

Część II: From Russia with love (10 styczeń – 23 marzec)

Lisbeth Salander wraca do Szwecji, do Sztokholmu. Dyskretnie kupuje sobie luksusowe mieszkanie na Mosebacke. Wyposaża je. Ups, no może tylko dwa pokoje.

W czasie posiedzenia redakcyjnego w „Millennium” Erika Bergerwprowadza nowego dziennikarza. To Dag Svensson. Od razu rzuca on kolejny temat dziennikarski – handel kobietami, czyli trafficking. Wraz ze swoją dziewczyną zajmują się tym tematem od czterech lat. Tą dziewczyna jest Mia Bergman, kryminolog i badaczka gender. Pisze właśnie swoją pracę doktorancką.

Mikael jest świadkiem napadu na Lisbeth, pod jej starym mieszkaniem, które oddała swojej przyjaciółce Miriam Wu. Nie podejrzewała, że narazi przyjaciółke na niebezbieczeństwo.

Część III: Równania sprzeczne (23 marzec – 2 kwiecień)

„Millennium” chce wydać książkę i artykuły Daga i Mia. Wszyscy ciężko nad tym pracują. Mikaela wciąż nie ma kontaktu z Salander. Wyjeżdża do swojej siostry, na jej urodziny. Tam dostaje telefon od Daga. W drodze powrotnej musi do niego wpaść po zdjęcia do publikacji. To co zastaje w mieszkaniu dziennikarza – załamuje go.

I tu następuje przyspieszenie biegu akcji.

Mikaela zastaje brutalnie zamordowanych kolegów z pracy – Daga i Mia. Wkrótce okazuje się, że został też zamordowany, we własnym mieszkaniu, kurator Nils Bjürman. O oba zabójstwa posądzono Lisbeth Salander.

Mikael nie wierzy w to i postanawia pomóc dziewczynie.

Część IV: Terminator mode (24 marzec – 8 kwiecień)

Trwa pościg za Lisbeth Salander. Gazety rozpisują na jej temat wiele bzdurnych informacji.

W międzyczasie zostaje porwana Miriam Wu. Do akcji jej odbicia włączył się zawodowy bokser, Robert Salando. To on skontaktował się z Mikaelem i opowiedział o Lisbeth. O tym, że ją zna i trenował ją w boksie, I że on również nie wierzy w to, żeby była zamieszana w oba morderstwa.

To w tej części książki dowiadujemy się jakim ojcem był Zalachenko. Wiemy, że dla matki Lisbeth, Agnety Sofii Salander, był draniem. Bił ją, znęcał się. Aż w końcu kobieta dostała wylewu i trafiła do domu opieki w Äppélviken, gdzie w wieku 43 lat umarła. Dowiadujemy się też, że Ronald Niederman jest bratem Lisbeth. Choruje on na analgezję wrodzoną. Chorobę genetyczną, która powoduje, że pacjent nie odczuwa bólu. To właśnie Ronald zabił Bjürmana, Daga i Mię. To on z całych sił broni ojca. Obecnie Zalachenko to Karl Axel Bodin.

Zalachenko był szpiegiem rosyjskim, gdy trafił do Szwecji stał się mocno chronioną tajemnicą państwową. Lisbeth Salander stała się osobą bardzo niewygodną, a wręcz niebezpieczną w utrzymaniu tej tajemnicy. Dlatego też umieszczono ją w dzieciństwie w klinice psychiatrycznej kierowanej przez Petera Teleboriana.

Lisbeth Salander odnajduje kryjówkę ojca. Pragnie zemsty, ale niestety w pojedynkę niewiele może zdziałać. Sama staje się ofiarą. Zostaje postrzelona przez ojca i żywcem zakopana w grobie. Chyba tylko mocna chęć życia pozwala jej odkopać się. Resztkami sił rani Zalachenkę siekierą w głowę. Sama chroni się w domku ojca, gdzie ranną i półprzytomną odnajduje Mikael Blomkvist.

Cytaty:

• Prawo to czysta fikcja. Nie używa się go.
• Nie ma niewinnych. Chociaż można być w różnym stopniu odpowiedzialnym.
• Chodzę tam, dokąd chcę i kiedy chcę.
• Jestem jaka jestem.
• Nienawidziła jego zapachu.
  Nienawidziła jego milczenia.
  Nienawidziła jego głosu.
  Nienawidziła jego dotyku.
  Nienawidziła go.
      (Lisbeth Salander o P. Teleborianie)