Carmen Laforet - Złuda

****
Tłumaczenie: Kalina Wojciechowska
Tytuł oryginału: Nada
Wydawnictwo: Świat Książki, Warszawa 2007
****

Z okładki książki:

"Młodziutka Andrea przyjeżdża do Barcelony na studia. Ma tu zamieszkać z rodziną matki. W posępnym domu przy ulicy Aribau przebywają dziwni ludzie - każdy z członków tej rodziny dźwiga jakiś ciężar, jakąś obsesję i tajemnicę. W powojennej Barcelonie, wśród swoich bliskich, których nie do końca rozumie i wśród nowych przyjaciół Andrea doświadcza skomplikowanych uczuć i poszukuje swojej własnej drogi."

Recenzję książce wystawił czytany przeze mnie niedawno Carlos Ruiz Zafon, autor "Cienia wiatru" i może właśnie ta recenzja skusiła mnie, aby sięgnąć po tę książkę. Zafon pisze tak:

"Jedna z najlepszych hiszpańskich powieści XX wieku. "Złuda" przenosi nas do Barcelony lat 40-stych (...) Wciągająca i głęboko poruszająca powieść (...)"

Ciężko czytało się, oj ciężko. początki hmmm jak to się mówi "flaki z olejem". Kilka razy miałam ochotę odstawić ją na półkę. Nie czytać jej wcale. 

I co?

Następnego dnia chwytałam ją z powrotem, mając nadzieję, że na kolejnej stronie akcja rozwinie się, że na kolejne kartki będą niosły ciekawą historię.

I powiem tak:

część I - nudna, ponura, mroczna, smutna

część II - noooooo w końcu coś się ruszyło, troszkę lepiej

część III - REWELACJA!!!!
 

Fragment wiersza Juana Ramona Jimeneza "Złuda":

Czasem jakiś smak gorzki,

dotyk, co w błąd wprowadza,

zgniły zapach czy rażące

światło albo ton fałszywy

niby rzeczy postać trwała

do naszych zmysłów dociera

i jawi się ta złuda

prawdą niepodejrzewaną...

Bieda, głód, choroby, śmierć - to co zastajemy  w powojennej Barcelonie, otacza każdego mieszkańca, a szczególnie tych biedniejszych, takich jak rodzina przy ul. Aribau. Do tego dochodzi strach, zazdrość, pragnienie miłości, akceptacji. Wątpliwości. Pragnienie zmian. Poszukiwanie swojego miejsca. Poszukiwanie przyjaźni.

Wybory dobre i złe. 

Jeśli szukacie książki, która omota was tajemniczością, oplecie was  brudnym bytem, która wyssa z was uczucia piękna - sięgnijcie po "Złudę".

"Człowiek porusza się  w tym samym kręgu osób, choćby nie wiem ile robił obrotów."

"Kto może zrozumieć tysiące nici, które łączą ludzkie dusze, i pojąć, dokąd sięgają słowa?"

"Nie warto iść dalej, jeśli zawsze trzeba iść tą samą, zamknięta drogą naszego indywidualnego przeznaczenia."

ZŁUDA - jakże często i my dajemy się jej omamić.