Jodi Picoult - To, co zostało

****

Tytuł oryginału: The Storyteller
Tłumaczenie: Magdalena Moltzan-Małkowska
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka, 2013

****

 

 

 

 

 

Jak opisać słowami to, co czuję po przeczytaniu książki? 

Jak opisać to, co zostało w myślach i sercu?

Najpierw książka.

Czyta się naprawdę "lekko", mimo trudnego tematu Holokaustu. To moje pierwsze zetknięcie się z piórem pani Jodi Picout. Czy ostatnie? Czy będą inne jej książki na mojej półeczce? Nie wiem.



Źródło: http://www.timeanddate.com/holidays/un/commemoration-of-holocaust-victims

Główną bohaterką książki wydaje się być 25-letnia Sage Singer. Ale dla mnie ważniejszą osobą była jej babcia, nazywana przez wszystkich Bunią. Babcia wraz z dziadkiem prowadzili wspólnie antykwariat, do którego wnusia uwielbiała przychodzić, dotykać i oglądać stare książki. Sage niewiele wiedziała o przeszłości babci, a ta nigdy sama o tym nie mówiła. Była kobietą pełną miłości, ciepła i dobra.

Sage pracuje jako piekarz. Gdy miała 19 lat zmarł jej ojciec, trzy lata później ginie w wypadku samochodowym jej matka. Sage też ucierpiała w tym zdarzeniu. Stała się samotnicą, zamkniętą w swoim świecie, świecie ciepłego, pysznego pieczywa. Chodzi na spotkania terapeutyczne, gdzie poznaje 95-letniego Josefa Webera, który stracił żonę. On przychodzi również do niej, do piekarni, gdzie wypija kawę i je bułeczkę. Zaprzyjaźniają się.

To tyle, ile mogę zdradzić z książki, bo cały urok polega na tym, że czytelnik nic nie wie, a z każdą kolejną przeczytaną kartką staje się coraz bardziej "bogatszy".

Mam dla Was kilka cytatów, które sobie wypisałam podczas czytania, bo trafiły wprost do mego serducha:

1. Strata to nie tylko śmierć, a żałoba ma wiele postaci.
   ------------
2. Oto paradoks straty: jak coś, czego już nie ma, tak bardzo może nam ciążyć.
   ------------
3. Dobrzy ludzie to dobrzy ludzie i nie ma to nic wspólnego z religią.
   ------------
4. Jeśli się ukrywasz  żyjesz wśród ludzi jak duch, możesz zniknąć i nikt tego nie zauważy. Ludzka rzecz dopilnować, aby został po nas jakiś ślad.
   ------------
5. Anonimowość, jak sądzę, zawsze ma swoją cenę.
   ------------
6. Gdy egzystencja to piekło, śmierć musi być niebem.
   ------------
7. Z historii wynika, że wojno pochłonęła 6 mln Żydów. Jeśli nie było Holokaustu, dokąd poszli?
   ------------
8. Świat niczego się nie nauczył, rozejrzyj się. nadal mamy czystki etniczne. Dyskryminację (...). Byłam pewna, że przeżyłam po to, aby coś takiego nigdy już się nie zdarzyło, ale chyba się myliła. Bo to się wciąż dzieje, każdego dnia.
   ------------
9. Prawdziwa miłość jest jak chleb. Potrzebuje odpowiednich składników, trochę ciepła i odrobiny magii, aby wyrosnąć.
   ------------
10.  Czy spakujesz do walizki cale życie? Musiałabyś zostawić wspomnienia.
    ------------
11. Istnieje wiele sposobów na zdradę. Można szeptać za czyimiś plecami. Celowo wprowadzić w błąd. Oddać w ręce wroga. Złamać dane słowo. Ale czy zdradzasz tylko jego, czy przy okazji samego siebie?

Dziękuję Bogu z całego serca, że nie dotknął mnie koszmar wojny i modlę się, aby nigdy to się nie stało. Jakoś ciężko w to uwierzyć oglądając bieżące wiadomości ze świata. Ludzie są okrutni, głupi, sami siebie wyniszczamy.
Jestem z tego pokolenia, którego dziadkowie, a czasem i rodzice przeżyli koszmar wojny. Nie rozmawiamy z bliskimi o tym. Zapominamy. Nie chcemy pamiętać.

Nie może to odejść w niepamięć. 

To przykre, że nie umiemy cieszyć się wolnością, pokojem. Może i biednie nam się żyje, ale bezpiecznie.